Wystawy

Czesław Olszewski (1894‒1969) to jeden z najwybitniejszych polskich fotografów architektury. Na kilku tysiącach negatywów utrwalił modernizujące się w latach trzydziestych XX wieku państwo i jego odbudowę po II wojnie światowej. Do 25 września  2022 w warszawskim  Domu Spotkań z Historią można oglądać wystawę jego fotografii.

Zespół kuratorski — historyczka i krytyczka sztuki, prof. Marta Leśniakowska i fotograf Tomasz Kubaczyk — spośród niemal siedmiu tysięcy negatywów (w większości szklanych) i odbitek wybrali 95 zdjęć. Jak mówi kuratorka: „To cenne źródło wiedzy o kulturze architektonicznej w Polsce przed 1939 rokiem, po części już nieistniejącej lub zdegradowanej. […] Czesław Olszewski był uważnym obserwatorem, wyczulonym na formę przedmiotu, fakturę powierzchni, grę światła, wydobywaną w niuansach czerni i bieli”. Fotografował gmachy ministerstw i urzędów pocztowych, szkoły i szpitale, spółdzielcze osiedla mieszkaniowe i luksusowe kamienice czynszowe. Jego zdjęcia są zarówno cennym źródłem historycznym, jak i zachwycają ze względów artystycznych. Wypracował styl i technikę, które budzą uznanie także współcześnie.

czytaj więcej +

Po raz pierwszy w historii Muzeum Narodowego w Warszawie fotografia zyskała  specjalne stałe pomieszczenie ekspozycyjne, i to w Galerii Sztuki XIX wieku. Uroczyste otwarcie Gabinetu odbyło się 10 czerwca 2022.

W zasobach MNW przechowywana jest unikatowa w Polsce kolekcja fotografii z XIX i początku XX wieku, pochodzących z całej Europy, Azji i Afryki Północnej. Znajdują się w niej prace znanych fotografów polskich, takich jak: Karol Beyer, Walery Rzewuski, Konrad Brandel, Józef Czechowicz, Michał Greim, Jan Bułhak, oraz zagranicznych – jak Giacomo Caneva, Gustave Le Gray, Camille Silvy, Carlo Naya, Frank M. Sutcliffe. Pierwsze fotografie do dziś znajdujące się w zbiorach MNW zostały zakupione już w 1863 r., do ówczesnego Muzeum Sztuk Pięknych.

Na premierową wystawę w Gabinecie wybrano kilkadziesiąt spośród najstarszych fotografii. Celem ekspozycji jest ukazanie nowych kontekstów i perspektyw badawczych, m.in. poprzez zwrócenie uwagi na związki środowisk artystycznych z fotografią.

Ponieważ prace fotograficzne są obiektami bardzo wrażliwymi i nie mogą być długo eksponowane, dlatego wystawy będą wymieniane kilka razy w roku. To wyjątkowa okazja do cyklicznego udostępniania publiczności kolekcji dagerotypów, ambrotypów, ferrotypów oraz odbitek z negatywów papierowych i szklanych, wykonywanych na różnych papierach światłoczułych.

W Galerii FF- Forum Fotografii Łódzkiego Domu Kultury  od 4 czerwca do 2 lipca 2022 r. odbywa się wystawa fotografii pejzażowej Piotra Wypycha. „Autor, za pomocą plastycznego języka, otwiera nas na formy niemal abstrakcyjne,  oderwane od klasycznego pejzażu – pisze we wstępie do katalogu Ewa Gałązka – nakazuje nam skupić się na organicznych, płynnych kształtach, odrobić lekcje form abstrakcyjnych. Wzajemnie przenikających się, intrygujących, zabierających widza w wieloznaczność układów i skojarzeń”.

Autor zdjęć, związany z Piotrkowem Trybunalskim, jest z wykształcenia leśnikiem, ale studiował też grafikę i fotografię na krakowskiej ASP. Członek Okręgu Świętokrzyskiego ZPAF. Pracuje w Zespole Parków Krajobrazowych Woj. Łódzkiego, zajmuje się badaniami nad małą architekturą sakralną w Polsce.

W jego fotografii dominuje temat krajobrazu, ale uprawia też portret, abstrakcję i dokument. Jest autorem i współautorem 11 albumów fotograficznych, i uczestnikiem ponad 100 wystaw w kraju i za granicą.

Do 5 września 2021 czynna była w łódzkim Muzeum Sztuki (ms² przy ul. Ogrodowej 19) wystawa prezentująca postać i dokonania Urszuli Czartoryskiej, wybitnej kuratorki i krytyczki sztuki, przez większą część swojego zawodowego życia związanej z Muzeum Sztuki. Utworzyła  tam Dział Fotografii i Technik Wizualnych oraz zbudowała kolekcję fotografii, tworzoną z wyczuciem pulsu współczesności i zrozumieniem dynamicznych przemian w obrębie kultury wizualnej, a także specyfiki indywidualnych procesów twórczych. Kolekcja odzwierciedla kluczowe momenty w historii fotografii oraz zmieniającą się rolę tego medium.

Z liczącej ponad 3000 dzieł kolekcji wybrano na wystawę 170, ukazując ciągłość poszukiwań artystycznych i rozwoju wybranych postaw twórczych od końca XIX do początku XXI wieku. Tytuł wystawy pochodzi z tekstu Czartoryskiej. Określa postawę twórczą i badawczą, która wiąże się z czujnością, otwartością i zaangażowaniem.

Ekspozycja zbudowana jest wokół czterech wątków, które szczególnie interesowały Czartoryską jako badaczkę. Tytuły tych części zostały zaczerpnięte z jej tekstów. W rozdziale Fotografia zakwestionowana prezentowane są eksperymenty i poszukiwania artystów oraz artystek badających napięcie między fotografią i rzeczywistością. Kwestionują oni przezroczystość i obiektywność obrazu fotograficznego. czytaj więcej +