Ludzie SHF

Zasłużony krajoznawca, dziennikarz, fotografik, kolekcjoner. Członek SHF od 1999 r.

Ur. w Białej Wielkiej. Do wybuchu wojny ukończył dwa Semestry Wyższej szkoły Handlowej w Warszawie. Następnie konspiracyjnie studiował w Miejskiej Szkole Handlowej, prowadzonej przez prof. Edwarda Lipińskiego. W 1944 r. Niemcy zabrali go wraz z żoną do obozu pracy na linii frontu nad Bugiem.

Po wyzwoleniu przebywał w Krakowie, następnie pracował w Wałbrzychu. W 1949 r. powrócił do Warszawy i tu podejmował różne prace doraźne, równocześnie uzupełniał wykształcenie. W 1952 r. związał się z Polskim Towarzystwem Turystyczno-Krajoznawczym. Był kierownikiem biura Oddziału Warszawskiego, później pracował w Zarządzie Głównym PTTK. Równocześnie zajął się fotografowaniem, prowadził serwis fotograficzny w redakcji pisma „Turysta”, zajmował się też kolekcjonerstwem (pocztówki) oraz działalnością pisarską i publicystyczną. Aktywnie działał w agendach społecznych PTTK: górskiej, krajoznawczej, fotograficznej i kolekcjonerskiej, prowadząc imprezy, szkolenia, prelekcje itp. czytaj więcej +

Artysta-fotografik, członek ZPAF od 1954 roku, znawczyni historii fotografii, publicystka, kurator wystaw. Współzałożycielka i wieloletni członek Stowarzyszenia Historyków Fotografii.

Urodziła się w 1933 roku we Lwowie, jej matką była Janina Mierzecka – znakomita artystka, wielce zasłużona dla ZPAF i polskiej fotografii.
W latach 1951-1952 studiowała na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Studia historyczne ukończyła w 1956 r. na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę magisterską pisała pod kierunkiem prof. Stanisława Herbsta.

W latach 1959 -1993 pracowała w Pracowni Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego XIX i XX wieku PAN (od 1969 r. włączonej do Instytutu Badań Literackich PAN). Opublikowała szereg artykułów na temat historii prasy polskiej, specjalizując się w zakresie bibliografii prasy.

Fotografowała od najmłodszych lat pod opieką matki. W latach 1951-1953 pracowała w Muzeum Narodowym we Wrocławiu jako laborantka fotograficzna, specjalizowała się w dziedzinie fotografii zabytków i dzieł sztuki. Od 1949 – członek Polskiego Towarzystwa Fotograficznego. Zadebiutowała w 1951 r. na zbiorowej wystawie, w następnych latach brała udział w kolejnych wystawach we Wrocławiu, Lublinie, Opolu, Częstochowie. W 1954 r. przyjęta do Związku Polskich Artystów Fotografików. Interesowała się szczególnie historią fotografii, co spowodowało, że chętnie zaangażowała się w działalność Sekcji Historii Fotografii przy ZPAF, którą powołano na początku lat 70. czytaj więcej +

Wieloletni kustosz Zakładu Zbiorów Ikonograficznych Biblioteki Narodowej, znakomita znawczyni historii polskiej fotografii, autorka licznych publikacji z tej dziedziny.Była jednym z członków-założycieli Stowarzyszenia Historyków Fotografii.

Jadwiga Ihnatowicz, z domu Kalinowska, urodzona 23.04.1926 r. w Zduńskiej Woli. Lata okupacji spędziła wraz z rodziną w Sandomierzu, gdzie uczęszczała na tajne komplety gimnazjalne. W roku 1947 podjęła studia na wydziale filologii polskiej Uniwersytetu Łódzkiego, które z powodów rodzinnych musiała po 3 latach przerwać. Podjęła je dopiero po 20 latach, uzyskując w 1975 r. na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie dyplom magistra filologii polskiej.

Pracę w bibliotekarstwie rozpoczęła w 1954 roku, jako kierownik biblioteki technicznej w Biurze Projektów Przemysłu Papierniczego w Łodzi. W roku 1956 przeniosła się wraz z mężem do Warszawy.

„Pracę w Bibliotece Narodowej – pisze Joanna Zarzycka, autorka noty wspomnieniowej w Biuletynie Informacyjnym BN[i], podjęła 14 listopada 1962 roku, w Zakładzie Grafiki (obecnie Zakład Zbiorów Ikonograficznych), gdzie pracowała nieprzerwanie do 30 czerwca 1998 roku, czyli do chwili przejścia na emeryturę. Jej pasją, historyka literatury z wykształcenia, stała się dawna fotografia. W tej dziedzinie zdobyła rozległą wiedzę, którą wykorzystywała zarówno w przedsięwzięciach zespołowych, jak i we własnych pracach badawczych. Ta nieczęsta w Polsce specjalizacja pozwoliła Jej na stworzenie obszernego katalogu zbiorów fotograficznych Biblioteki Narodowej, który od lat służy bieżącym potrzebom użytkowników. czytaj więcej +

Archiwistka, historyk i bibliotekarz, pionier polskiej archiwistyki na Dolnym Śląsku. Członek-sympatyk SHF, od 1993 r. – członek honorowy Stowarzyszenia.

 Urodziła się 4 grudnia 1908 r. w Rudkach koło Lwowa. Uczęszczała do prywatnego gimnazjum żeńskiego w Samborze, a następnie na studia historyczne w lwowskim Uniwersytecie im. Jana Kazimierza, które ukończyła w 1932 r.  Pierwszą pracę zawodową podjęła w 1930 r., w Oddziale Grodzkim Archiwum Państwowego we Lwowie, gdzie prowadziła zlecane poszukiwania genealogiczne. Jednocześnie rozpoczęła własne badania w innych lwowskich archiwach oraz zbiorach prywatnych. czytaj więcej +